Da cabeza nun sitio, os pés noutro e o corazón nos dous.

Din que cando alguén emigra por necesidade e duro. Que cando marcha ten saúdades e idealiza o que deixou atrás, e cando volta despois de moitos anos,de novo  ten morriña do que volveu deixar.

É un dobre castigo, pero tamén un dobre premio porque quen emigrou e voltou, tamén ten dúas patrias para amar.

Pode ser que esta foto sintetice todo iso.

 

Redemuiños- Venezuela

Comparte:

Artigos recentes